Travelholizm podróżoholizm czy drogomania

Traveloholizm, podobnie jak inne uzależnienia behawioralne, jest określany przez obsesyjną potrzebę podróżowania i trudność w zachowaniu równowagi między tą pasją a innymi aspektami życia. Choć nie jest oficjalnie uznanym zaburzeniem, można wyróżnić pewne symptomy charakterystyczne dla traveloholizmu nazywanego podróżoholizmem a kiedyś nawet drogomanią, bazując na analogii do pracoholizmu.

Jednak często ten termin jest określeniem zjawiska kulturalno-społecznego, a nie diagnostycznego. Wiąże się z refleksją nad masową turystyką i presją społeczną na realizację określonego stylu życia, co obejmuje częste podróże, jako formę osiągnięcia prestiżu i spełnienia osobistego.

Poniżej lista oznak, że właśnie jesteś w sidłach nałogu podróżowania:

Ciągłe planowanie podróży

Niemal obsesyjne myślenie o kolejnych wyjazdach, poświęcanie znacznej ilości czasu na planowanie trasy, rezerwacji i analizowanie miejsc do odwiedzenia. Co pochłania uwagę nawet w pracy czy w czasie spędzonym z rodziną.

Trudność w funkcjonowaniu bez podróży

Odczuwanie dyskomfortu lub nawet frustrację, gdy muszą spędzić dłuższy czas w jednym miejscu. Podróże są traktowane jako jedyne źródło satysfakcji.

Zaniedbywanie codziennych obowiązków

Podobnie jak w pracoholizmie ignorowane są inne życiowe aspekty, takie jak relacje rodzinne, przyjaźnie czy obowiązki zawodowe, na rzecz wyjazdów

Kompulsywne wydatki na podróże

Popadanie w długi, przeznaczając większość swoich środków finansowych na bilety lotnicze, hotele i inne związane z podróżą wydatki.

Uczucie pustki po zakończeniu podróży

Odczuwanie smutku lub niezadowolenie po powrocie, co prowadzi do natychmiastowego planowania kolejnej wyprawy.

Izolacja społeczna

Podróżowanie staje się ważniejsze niż podtrzymywanie więzi z bliskimi, co powoduje osłabienie relacji interpersonalnych

Rozpoznanie traveloholizmu wymaga zwrócenia uwagi na wpływ podróżowania na codzienne życie, relacje i emocje. Jeśli pasja do podróży zaczyna negatywnie wpływać na inne aspekty funkcjonowania, warto zastanowić się nad poszukaniem pomocy specjalisty.

Podsumowując, traveloholizm można uznać za fenomen kulturowy i psychologiczny związany z uzależnieniem od nowych doświadczeń, które w dzisiejszych czasach bywają narzędziem społecznej autoprezentacji i źródłem krótkotrwałej satysfakcji.

W polskich publikacjach naukowych pojęcia „traveloholizm” i „podróżoholizm” występują rzadko i nie mają jeszcze ugruntowanej definicji. Istnieją jednak artykuły oraz dyskusje dotyczące uzależnienia od podróży w kontekście psychologii i socjologii, które omawiają ten fenomen w szerszym aspekcie stylu życia, konsumpcji i potrzeby realizacji osobistej. Problem ten bywa analizowany jako przykład uzależnienia behawioralnego, analogicznie do zakupoholizmu czy pracoholizmu, choć terminy te nie zawsze są bezpośrednio używane w polskojęzycznych opracowaniach.