Frekwencja w atrakcjach turystycznych

Kluczowy element gospodarki turystycznej, który stymuluje zainteresowanie odbyciem podróży do miejsca docelowego (tourism destination) oraz zapewnia zadowolenie odwiedzających te miejsca to atrakcje turystyczne. Przyciągają one jak magnes turystów do regionu jednocześnie pobudzają popyt na inne usługi turystyczne i okołoturystyczne. Pomagaliśmy w przygotowaniu przez dr hab.  Zygmunt Kruczka dla polskiej Organizacji Turystycznej raportu zawierającymi te dane za rok 2011, 2012 i 2013 z miejsc, które takie dane udostępniły – tj. 361 obiektów w całej Polsce.

Najbardziej rozpowszechniony w literaturze jest podział atrakcji na cztery grupy (Swarbrook 2002):

1. Naturalne atrakcje turystyczne, których walory są związane z fizycznymi elementami środowiska naturalnego, np. plaże, góry, jaskinie, jeziora, rzeki, lasy.
2. Dzieła stworzone przez człowieka, ale w innym celu niż przyciąganie turystów, które z czasem stały się atrakcjami samymi w sobie, np. obiekty prehistoryczne, budynki związane ze znanymi ludźmi, zespoły pałacowo-ogrodowe, ośrodki przemysłowe, budowle sakralne.
3. Miejsca zaprojektowane i zbudowane od podstaw jako atrakcje, np. parki rozrywki, kasyna, uzdrowiska, parki safari.
4. Imprezy kulturalne, sportowe, religijne, festiwale, igrzyska olimpijskie itp.

Typ zewidencjonowanych w raporcie atrakcji to: muzeum, oddział muzeum, przyrodnicze, UNESCO, UNESCO trasa, zamek, pałac, hotel, zabytek techniki i przemysłu, zabytek architektury, sanktuarium, miejsce kultu, klasztor, fortyfikacja, twierdza, militaria, impreza cykliczna, impreza, impreza kulturalna, park rozrywki, skansen, ogród, trasa, park wodny, kolejka, zoo, inne.

Raport – Frekwencja w atrakcjach turystycznych